בס"ד

Torah in je leven integreren door reflectie en conversatie kan een ongelooflijk leuke en boeiende ervaring zijn. Het is een ontdekkingsreis waarbij oude wijsheid en tijdloze leringen tot leven komen in onze dagelijkse ervaringen. Door reflectie hebben we de mogelijkheid om diep in het rijke tapijt van Tora te duiken en er diepgaande inzichten en lessen uit te halen die resoneren met ons moderne leven. De vreugde ligt in de 'aha'-momenten, die momenten waarop een Torah-vers of -verhaal plotseling verbonden is met onze persoonlijke uitdagingen, aspiraties en waarden. En wanneer we met anderen over Torah praten, wordt het een interactief onderzoek, waarbij verschillende perspectieven en interpretaties ons begrip vergroten. Deze dialogen wekken vaak opwinding en intellectuele nieuwsgierigheid op, waardoor het leerproces zowel plezierig als bevredigend wordt. Tora wordt een levendig en dynamisch deel van ons leven, dat niet alleen leiding biedt, maar ook een bron van eindeloze fascinatie, verbinding en groei.

OPMERKING: Voel je niet verplicht om elke bron door te nemen of alle vragen te beantwoorden - tenzij je dat wilt. Zelfs één bron of één vraag geeft je genoeg stof voor discussie en meditatie. Geniet ervan!

Enkele gedachten over de Mo'ed

Toen de Israëlieten ingeklemd stonden tussen de zee voor hen en het Egyptische leger achter hen, riepen ze in angst tot G-d. Maar G-ds antwoord aan Mozes was verrassend: "Waarom roep je tot Mij? Zeg tegen de kinderen van Israël dat ze voorwaarts moeten gaan." (Exodus 14:15)

Op het eerste gezicht lijkt dit absurd. Hoe konden ze vooruit komen als een oceaan hun pad blokkeerde? Maar G-ds boodschap bevat een tijdloze waarheid: er zijn momenten waarop bidden alleen niet genoeg is - waarop geloof moet worden uitgedrukt door moedige actie.

Dit doet niets af aan de kracht van het gebed. In plaats daarvan leert het ons dat de grootste vorm van gebed soms beweging is, zelfs als het pad onduidelijk is. De Israëlieten moesten in het water stappen voor de zee splijten. Hun actie, geworteld in vertrouwen, opende de weg voor een wonder.

Voor Noahides biedt dit verhaal een diepgaande levensles: er zijn momenten waarop je je gevangen kunt voelen - ingesloten door angst, twijfel of onmogelijke omstandigheden. Op die momenten moet je niet passief afwachten. Zet een stap vooruit. Doe het volgende juiste. Die stap, hoe klein ook, kan een vorm van gebed zijn die de hemel doet schudden.

Geloof gaat niet altijd over wachten; soms gaat het over vooruit lopen in onzekerheid, vertrouwend dat G-d je op het pad zal ontmoeten.

Denk nu na over de volgende vragen:

  1. Kun je je een moment in je leven herinneren waarop je moest handelen, ook al was de weg vooruit onduidelijk? Wat gebeurde er toen je dat deed?
  2. Wat denk je dat het betekent om actie om te zetten in een vorm van gebed?
  3. Waarom zou G-d ons vertellen om "voorwaarts te gaan" in plaats van "te wachten op een teken"?
  4. Op welke gebieden in je leven voel jij je vastzitten tussen de "zee" en de "Egyptenaren"? Hoe zou "voorwaarts stappen" er voor jou uit kunnen zien?
  5. Waarin verschilt moed die geworteld is in geloof van roekeloos handelen of paniek?

Mogen we allemaal de kracht vinden om verder te gaan als het pad onduidelijk is en mogen onze stappen beantwoord worden met geopende zeeën.

Shabbat Shalom!

Door rabbijn Tani Burton

Als je meer vragen wilt om over na te denken, ZIE DE ANDERE BLOGS VAN RABBIJN TANI BURTON OVER DE PARSHAT VRAGEN

© Copyright, alle rechten voorbehouden. Als je dit artikel leuk vond, moedigen we je aan om het verder te verspreiden.

Onze blogs kunnen tekst/quotes/verwijzingen/links bevatten die auteursrechtelijk beschermd materiaal bevatten van Mechon-Mamre.org, Aish.nl, Sefaria.org, Chabad.orgen/of VraagNoah.orgdie we gebruiken in overeenstemming met hun beleid.