בס"ד

Parashat Devariem

In de lezing van deze week beginnen we te leren over de laatste woorden van Mosjé aan het Joodse volk voordat ze het land Israël binnengaan. In deze woorden vinden we talloze levenslessen.

De derde Toralezing van deze week heet Devariemwat "woorden" betekent.

Het concentreert zich op de woorden van Mosjé Rabbeinu, de leider van het Joodse volk die hen uit Egypte haalde en hen naar de drempel van het Land Israël bracht. Dit zijn zijn laatste woorden aan de natie, 37 dagen voor zijn heengaan gesproken, terwijl hij hen voorbereidde om het Land binnen te gaan.

De Torah is niet zomaar een boek met verhalen. Het woord Thora komt zelf van dezelfde wortel als morah (leraar), wat "onderricht" betekent. Het is een levensboek, dat ons begeleidt hoe we op de best mogelijke manier kunnen leven - om dichter bij G-d te komen, om te groeien naar ons ware zelf en om G-ds aanwezigheid in de wereld te openbaren.

Onze wijzen leren ons dat Rabbi Akiva, een van de grootste wijzen uit de Joodse geschiedenis (hij leefde rond 120 n.Chr.), niet alleen elk woord en elke letter van de Tora interpreteerde, maar zelfs de kleine kroontjes die op de letters in een Tora-rol staan. Uit elk detail kon hij bergen van leringen, wetten en wijsheid afleiden.

Laten we hier één vers uit nemen parsha en ten minste één praktische levensles te ontdekken die we eruit kunnen halen - iets dat van toepassing is op elke persoon, op elke plaats, op elk moment.

Na het ontvangen van de Torah bleef het Joodse volk op de berg Sinaï. Ze hadden de openbaring ervaren, de Torah ontvangen en de Mishkan - de Tabernakel - voor offers en als een plaats waar G-ds aanwezigheid zou wonen. Het was een diep spirituele en betekenisvolle tijd.

Dan vertelt Mosjé Rabbeinu, sprekend op G-ds bevel, het volk:


"Het is lang genoeg geleden dat je op deze berg bent gebleven."


Zelfs na alles wat ze bereikt hadden - het ontvangen van de Tora, het bouwen van de Misjkan, het wonen op de berg - werd hen verteld om verder te gaan. Om verder te gaan, om het Land Israël binnen te gaan.

Op het eerste gezicht lijkt het een eenvoudig verhaal: ze bleven, en nu werd hen verteld dat ze moesten verhuizen. Maar we weten dat de Torah diepere leringen bevat.

Wat is dan één persoonlijke les die we hieruit kunnen trekken?


Iemand moet zich realiseren dat, hoeveel hij ook bereikt heeft - in zijn leven, in zijn ziel, in zijn spirituele groei - het... niet genoeg. Je moet vooruit blijven gaan.

Een van de kernideeën in het Jodendom is dat G-d is oneindig. En omdat Hij oneindig is, is Zijn wijsheid oneindig. Dat betekent dat ons potentieel om dichter naar Hem toe te groeien ook oneindig is.

We moeten dus voortdurend groeien - in begrip, in gevoel, in actie. Er is geen grens aan spirituele groei. Zelfs nadat we iets groots hebben bereikt - zoals het Joodse volk bij de Sinaï - worden we opgeroepen om door te gaan. Om verlaat de comfortzone en streven naar meer.

Dit is wat G-d tegen het volk zei: "Je bent hier lang genoeg geweest. Ga vooruit."
En Hij zegt tegen ieder van ons hetzelfde - neem nooit genoegen. Blijf groeien. Blijf streven. Onthul G-ds aanwezigheid in de wereld.

Spreekbeurt van rabbijn Tuvia Serber


Het bovenstaande is een weergave van de gesproken tekst die is omgezet naar geschreven tekst.

© Copyright, alle rechten voorbehouden. Als je dit artikel leuk vond, moedigen we je aan om het verder te verspreiden.

Onze blogs kunnen tekst/quotes/verwijzingen/links bevatten die auteursrechtelijk beschermd materiaal bevatten van 
Mechon-Mamre.org, Aish.nl, Sefaria.org, Chabad.orgen/of VraagNoah.orgdie we gebruiken in overeenstemming met hun beleid.