(Genesis 23:1-25:18) 

Door Rabbi Yehonasan Gefen

De beste daden van vriendelijkheid zijn niet willekeurig. Ze komen voort uit het begrijpen wat de situatie vereist.

Abraham stuurt zijn trouwe dienaar, Eliëzer, om een ​​geschikte vrouw te vinden voor zijn rechtvaardige zoon, Izaäk. Wanneer Eliëzer op zijn bestemming aankomt, bidt hij tot God om hem een ​​teken te sturen om hem in staat te stellen te bepalen wie Izaäks vrouw zou moeten zijn. Hij vraagt: “Laat het zijn dat het meisje tegen wie ik zal zeggen: ‘Giet uw kruik uit zodat ik kan drinken’ en die antwoordt: ‘Drink, en ik zal zelfs uw kamelen water geven’; zij het is die U hebt aangewezen voor Uw dienaar, voor Izaäk, en moge ik door haar weten dat U goedheid hebt betoond aan mijn meester.” (1)

De commentaren leggen uit dat hij niet alleen een willekeurig teken suggereerde; hij wilde er liever zeker van zijn dat de toekomstige Matriarch een sterk ontwikkeld gevoel voor vriendelijkheid zou hebben. De commentaren zien in de nauwkeurigheid van zijn gebed dat het onvoldoende was dat ze alleen op zijn verzoek om water reageerde; hij was van plan om alleen voor zichzelf om water te vragen en hoopte dat ze op eigen initiatief zou reageren en zou aanbieden om ook de kamelen water te geven. De Seforno wijst erop dat hij wilde dat ze verder ging dan zijn verbale verzoek om water voor zichzelf en zou inzien dat zijn werkelijke behoeften veel groter waren, en dienovereenkomstig zou handelen.(2)

Op vergelijkbare wijze wijst de Malbim erop dat het onvoldoende was dat Rebecca goedhartig was, maar dat Eliëzer ook wilde dat ze de wijsheid zou tonen die haar in staat zou stellen om zo goed mogelijk in zijn behoeften te voorzien. Hij analyseert zorgvuldig Eliëzers verzoek; hij vroeg of ze de kruik voor hem wilde kantelen in plaats van dat hij de kruik van haar afnam en zelf opdronk. Hij hoopte dat ze, in plaats van boos te worden door zijn vermeende luiheid, zou proberen hem gunstig te beoordelen dat hij een soort pijn in zijn handen moest hebben. Dienovereenkomstig zou ze beseffen dat als hij niet de kracht heeft om de kruik voor zichzelf vast te houden, hij zeker niet in staat zou zijn om water voor de kamelen te putten. Bijgevolg zou ze de zware taak uitvoeren om de tien kamelen zelf water te geven! Toen ze deze tests met succes doorstond, zag Eliëzer dat hij een geschikte match voor Izaäk had gevonden.(3)

De Seforno en Malbim laten zien dat het niet voldoende was dat Rebecca vriendelijk was, maar dat ze wijsheid moest tonen die haar in staat zou stellen de ware behoeften van Eliëzer te zien zonder dat hij haar zelfs maar rechtstreeks zou vragen. We leren hieruit dat om vriendelijkheid op de meest optimale manier uit te voeren, een persoon wijsheid moet gebruiken en een bewustzijn van de mensen om hem heen moet ontwikkelen. Dit stelt hem in staat om de behoeften van een ander waar te nemen en voor hem te zorgen in plaats van te wachten om benaderd te worden.

De Beis HaLevi ontleent een soortgelijk punt aan een vers aan het einde van Megillas Esther. In de lofzang op Mordechai als de leider van het Joodse volk vertelt de Megilla ons dat, “hij was doresh tov l’amo “, dat hij het goede voor zijn volk zocht. (4) De Beis HaLevi vraagt, het is toch zeker zo dat alle Tora-leiders goed willen zijn voor de mensen, wat is het unieke van Mordechai dat hij ‘ doresh tov le’amo ‘ was? Hij legt uit dat Mordechai niet zou wachten tot mensen naar hem toe zouden komen om hem te vragen om hen te helpen. In plaats daarvan zou hij hen voor zijn door naar hen toe te gaan en te proberen hun behoeften te onderscheiden en hoe hij hen zou kunnen helpen. (5)

De Beis HaLevi zelf illustreerde de eigenschap van het begrijpen van de behoeften van mensen door zijn scherpe bewustzijn voordat ze zelfs maar naar hem toe kwamen. Op een Seder-avond werd hem gevraagd of het toegestaan ​​was om melk te gebruiken voor de Vier Bekers. Als antwoord stuurde hij een boodschapper naar het huis van de vraagsteller met een royale hoeveelheid wijn en vlees. Hij realiseerde zich dat ze duidelijk geen wijn hadden om de vier bekers met wijn te drinken. Bovendien hadden ze klaarblijkelijk geen vlees te eten omdat ze van plan waren melk te drinken. Hij handelde dienovereenkomstig en voorzag in hun ongevraagde behoeften!

In ons dagelijks leven komen we mensen tegen die misschien op de een of andere manier hulp nodig hebben. Maar heel vaak zijn ze te beschaamd om expliciet om hulp te vragen. Het is dus noodzakelijk om ernaar te streven Rivka na te streven en hun werkelijke behoeften waar te nemen. Zo bleek één persoon in wanhopige armoede te leven – hoe werd dat ontdekt? Een vriend had hem een ​​paar weken eerder 25 shekel geleend en vroeg terloops of zijn vriend het kon terugbetalen. Het gezicht van de lener werd wit door de pure onmogelijkheid om zo’n lening terug te betalen. Deze reactie alarmeerde zijn vriend en hij deed wat onderzoek en ontdekte dat deze man niet genoeg geld had om op het meest basale niveau te leven. Soms duidt de gezichtsuitdrukking van een persoon of een terloopse opmerking op een bepaalde behoefte. Het ligt in onze macht om een bewustzijn voor zulke hints te ontwikkelen en daardoor ons vermogen om vriendelijkheid te doen sterk te vergroten

Rabbijn Yehonasan Gefen

Besef dat een vertaling altijd een vertaling is, daarom ook de verwijzing naar het origineel https://aish.com/kindness_with_wisdom_105626523/

OPMERKINGEN

1. Chayei Sara, 24:14.

2. Seforno, ibid.

3. Malbim, ibid. Zie ook Ohr HaChaim HaKadosh en Beis HaLevi voor meer bespreking van de grote wijsheid die Rivka in dit verhaal demonstreerde.

4. Megilas Esther, 10:3 .

5. Geciteerd in Motsei Shalal Rav, Purim, p.246.

Opmerkingen van Angelique; wat leren wij hiervan?

Een prachtig les en elke aanvulling of opmerking van mij zou afdoen aan de belangrijkste les hier gegeven. Kijk en luister goed naar wat mensen echt zeggen, bedoelen of nodig hebben.